Vrijstelling

Eindelijk heb ik het dan toch gekregen, de vrijstelling voor gemeentelijke - en waterschapsbelastingen. Vandaag kreeg ik bericht van de gemeente.
Ik ben er ontzettend blij mee, het scheelt me maandelijks € 46,12.
Vorig jaar werd mijn verzoek afgewezen en deze keer heb ik weer heel veel moeten kopiëren, printen en opsturen. Ze willen namelijk heel veel van je weten, zoals huurcontract, autopapieren, toeslagen en ook alle saldo's en bankafschriften van de laatste twee maanden.
Qua privacy natuurlijk niet fijn, maar dat hoort erbij. Het was voor een goed doel.
Eigenlijk hebben alle mensen die in de bijstand belanden recht op die kwijtschelding mits ze aan een aantal voorwaarden voldoen. Zo mag je niet teveel spaargeld achter de hand hebben en mag je wel een auto op naam hebben, maar deze mag niet meer waard zijn dan 2269 euro.
De dagwaarde van m'n auto ligt op dit moment ook op of rond dat bedrag, dus ik heb geluk gehad. Het aantoonbare spaargeld lag nog onder de norm van wat je mag bezitten als alleenstaande. Ik kon weinig informatie vinden bij mijn gemeente over hoe hoog het bedrag op de spaarrekeningen mag zijn.
Als mijn verzoek om kwijtschelding zou zijn afgewezen, dan was het ook niet erg geweest. Ik kan die belastingen eigenlijk best betalen. Het is gewoon zo dat ik voor die kwijtschelding in aanmerking kom en ik een dief van mijn eigen portemonnee zou zijn om dit extraatje te laten liggen. Mensen die bijvoorbeeld in aanmerking komen voor kinderbijslag en/of hypotheekrente-aftrek, ik noem maar wat, grijpen dit ook met beide handen aan.
Voor mij zijn het twee vaste kostenposten minder iedere maand.
Het lentezonnetje maakte me de afgelopen dagen al een blijer mens, die brief op de deurmat afkomstig van de gemeente versterkte dat nog eens!