vrijdag 1 november 2013

Operatie Live en kraamvisite

Afgelopen weekend kreeg ik heel mooi babynieuws, mijn beste vriendin is bevallen van een prachtige, gezonde dochter! En natuurlijk mag tante Mínima dan op kraamvisite komen om de kleine meid te bewonderen en te knuffelen! En dat heb ik natuurlijk ook gedaan, gisteren, omdat ze toen pas weer thuis was uit het ziekenhuis. Mijn vriendin is namelijk bevallen d.m.v een keizersnede.
En het leuke was, dat het televisieprogramma Operatie Live, afgelopen woensdagavond een keizersnede live uitzond! Voor mij op dat moment erg interessant omdat ik nu kon zien wat mijn vriendin had ondergaan en hoe het allemaal in z'n werk gaat. De vrouw die de keizersnede kreeg had het al een keer meegemaakt bij haar oudste kindje, die bevalling eindigde in een spoedkeizersnede. Dit keer kreeg ze een geplande keizersnede. Ik vond het interessant, indrukwekkend en ontroerend om te zien hoe ook daar een mooi, gezond meisje ter wereld kwam...
Prachtige televisie was het, misschien hebben jullie het ook gezien? De kijkcijfers waren erg hoog, dus het moet haast wel!
Kraamvisites, maar ook bruiloften vind ik vaak leuk, maar ook confronterend. Vol goede moed ga ik er naar toe, om dan best down terug te komen. Juist die momenten merk ik dat ik een buitenstaander aan het worden ben. Dat mijn leven stil staat, zoiets. Al ben ik niet jaloers, want ik gun ieder het geluk. Het is meer een wat zeurderig en verdrietig gevoel in mijzelf.
Facebook, ook zoiets dat ik niet meer doe. Ik ben de enige zowat die niet op Feestboek zit geloof ik. Het is daar alleen maar babyfoto's, babynieuws en leuke plaatjes van gelukkige stelletjes en gezinnetjes. Allemaal fantastische levens hebben mijn 'vrienden'. Althans, zo lijkt het.
Maar goed, ik was dus een halve middag op kraambezoek. Het was erg gezellig en het gaat ook hartstikke goed met moeder en kind. En ook met de vader. Heerlijk genoten van het kleine, grote wonder en uiteindelijk weer huiswaarts gekeerd.
En ineens was daar in de auto op weg naar huis niet dat vervelende verdrietige gevoel waar ik wel een beetje op gerekend had, maar juist een blij en opgelucht gevoel. Heel gek. Een gevoel van vrijheid overviel me. Ik heb gelukkig die verantwoordelijkheid voor een baby niet. Om over die 24/7 gebondenheid en die gebroken nachten nog maar niet te spreken. Ineens was daar het besef dat mijn leventje zonder kind en man ook fijn is en z'n voordelen heeft. Ik ben een vrije vogel en dat voelt op dit moment erg goed. Het is prima zo.

5 opmerkingen:

  1. Nee hoor, ik zit ook niet op feestboek. Er is een mogelijkheid dat ik vanwege een eigen bedrijfje dat ik aan het oprichten ben, nog wel eens op feestboek moet gaan, maar dan is het onder de bedrijfsnaam. Niet onder mijn eigen naam. Mijn kinderen en al mijn familie zitten wel op feestboek, maar idd, het is daar soms net een openbaar babyboek.. Hoewel, mijn leeftijdsgenoten zitten nu juist te 'fake-vutten'. Hebben een bootje gekocht en laten de wereld weten wat ze beleven met die boot..

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Inderdaad; Feestboek. Je weet van sommigen dat hun relatie helemaal niet zo "mooi" is als ze uit alle plaatjes willen doen overkomen. Koefnoen had daar een leuk stukje over...
    En dat geidealiseer over hun babes...brrrr....plak eens een plaatje van je gezicht na weer een slapeloze nacht. Such Fun!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb ook geen feesboek hoor! Totaal geen belang bij, al dat gezemel en gezeur (ooit wel hyves gehad hoor) maar ik was daar toen zo klaar mee...En ik heb maar van 2 personen gehoord of ik ervan af was, terwijl ik echt wel over de 100 "vrienden" had, dus kun je nagaan....Nee niks voor mij.
    En goed van je dat je zo over je leventje denkt zoals het nu is! Veel om je heen krijgen nu kids, gezien je leeftijd, of gaan trouwen of huis kopen enz enz. En jij hoeft je daar helemaal niet mee bezig te houden. Ikzelf ben na mijn scheiding ook 4 jaar lang alleen geweest met mijn kids (die heb ik dan weer wel ) maar ik was zo gelukkig in mn uppie!! En pas sinds bijna 3 jaar zit ik weer in een relatie en ook dat gaat goed, terwijl het single leven me ook goed beviel hoor! Het moet wel een aanvulling zijn op je leven en geen opvulling...Als het komt dan komt het, komt het niet dan ist ook goed zei ik altijd.

    Groetjes Boukje

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik hoef ook niet zo nodig op feestboek. Ik raak altijd zwaar uit mijn humeur van dat eeuwige blij blij gezemel en gezeik.

    En wat betreft trouwen en kindjes krijgen: zeer herkenbaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. tja t lastige van facebook is vind ik, als je daar ook alle minder leuke dingen op zet, mensen je weer negatief vinden.. mensen zitten over t algemeen niet op klagen en niet leuke dingen te wchten. ik zet er vaak wel een berichtje op om niet iedereen apart in te moeten lichten als er iets zou zijn,

    ik vind vooral t prive kletsen via fb erg fijn. typt veel sneller en fijner dan whatsapp via mobiel.. ;) en k blijf makkelijk op de hoogte van wat anderen meemaken. kom weinig de deur uit, heb zo af en toe t gevoel dat ik nog iets van een sociaal leven heb... voor mij voldoende om me niet geisoleerd tussen de kids te voelen (eigen maar ik ben ook gastouder) vind het leuk maar ook wel eens erg veel kids en dus weinig volwassenen.

    wat fijn dat er een ander gevoel kwam dan wat je verwachtte! super! :)

    BeantwoordenVerwijderen