Een katje...of toch niet?

Bijna...., bijna was ik de eigenaresse geweest van een lief, klein poesje....maar ik was net te laat, ze was al vergeven... helaas helaas. Ik baalde flink. Het was zo'n mooi klein babypoesje al hiernaast. Té lief om weerstand aan te bieden! Ik had al een naam voor haar in mijn gedachten, maar helaas mocht het niet zo zijn. Ze was precies als op de foto, alleen ook nog iets van grijs in haar vachtje. Nu, een paar dagen later denk ik dat het misschien ook beter is voor mij om geen kat aan te schaffen. Ook al brengt zo'n diertje veel gezelligheid en plezier in huis en geeft het mij het idee dat ik niet zo alleen ben, maar een kat kost geld. En dan is het niet eens de aanschaf van een krabpaal en een kattenbak, die hebben ze bij de Action ook wel. Maar aan dierenartskosten en het kattengrit en het voer hangt natuurlijk wel een prijskaartje. Bovendien is zo'n diertje ook best vaak alleen thuis als ik werk en zij (want ik wil geen kater) moet ook naar buiten kunnen. Dat maakt een kattenleventje wel leuker, lijkt me.  Ik vertrouw dat niet zo want ik woon aan een weg waar ze best hard rijden soms. En mijn mooie nieuwe bank en meubeltjes, zijn die wel veilig? Mijn verstand zegt dus nee, maar mijn gevoel wil wel dolgraag zo'n lieverd in huis!